Sześćdziesiąt osiem.

Obudziłam się w łóżku, ale na pewno ono nie jest moje. Głowa mi pękała, rozejrzałam się po pokoju i na prawdę byłam kompletnie zdezorientowana jednak wiedziałam gdzie jestem. Zeszłam po schodach na dół, ale nie zobaczyłam nikogo, kto mógłby wyjaśnić mi o co w tym wszystkim chodzi. Zaczęłam szukać jakiegoś znaku. Podeszłam do głównych drzwi- zamknięte.

- cholera- jęknęłam- czego ja tu jestem ?- rozglądałam się po kuchni, salonie i łazience. Szybko znalazłam mój telefon w torebce i zadzwoniłam do Mariusza. Nie odbiera. Kurde zaczynam się bać. A co jeśli ktoś mnie porwał ? Adamczyk.. Tylko do jasnej anielki dlaczego jestem w Bieszczadach ? Usłyszałam przekręcanie klucza w zamku i szybko złapałam za pogrzebacz od kominka. Przysunęłam się do ściany i czekałam na mojego oprawcę. Gdy wszedł w kapturze ja przywaliłam mu tym pogrzebaczem.

- kurwa Kamila !!- wydarł się... Aleks ?

- o matko ! Alek !- jęknęłam- przepraszam ! Ale się wystraszyłam, że ktoś mnie porwał !

- kto do cholery porwał by cię w Bieszczady ? Dziewczyno !- siedział na podłodze i pocierał swoje czoło.

- no mówię, że przepraszam, nie ? W ogóle skąd ja się tu wzięłam ?- zmarszczyłam czoło.- przecież była impreza u Mariusza ?

- no i przyjechałem, bo chciałem zrobić ci niespodziankę. Mieliśmy wyjechać rano, ale pomyślałem, że w nocy dojedziemy szybciej, więc zapakowałem cię do samochodu i jesteśmy. Tylko, że ty przywitałaś mnie bardzo miło- uśmiechnął się ironicznie.

- wynagrodzę ci to- zaśmiałam się, a on pokręcił głową.
 Cały dzień leniliśmy się, leżąc na leżakach przed domkiem.
- w ogóle to zrobiłeś mi straszną niespodziewajkę- zaśmiałam się.
- no miałem taką nadzieję.
- na długo zostajemy ?- zapytałam.
- 3 dni ?- popatrzył na mnie ze smutkiem-  przecież w sobotę masz zakończenie sezonu.
- o matko !- pacnęłam się w czoło- zapomniałam całkowicie !
- dobrze, że mnie masz- zachichotał łapiąc mnie za dłoń.
- dobrze, że cię mam- powtórzyłam i dałam mu buziaka.
 Poopalaliśmy się jeszcze trochę i udaliśmy się do środka, aby się ogarnąć i pójść na jakąś kolację. Nałożyłam chabrową sukienkę i białe sandałki, rozpuściłam włosy i byłam gotowa. Po pół godziny wyszliśmy spacerkiem do pobliskiej restauracji. Bardziej wolałabym schronisko pod Małą i Wielką Rawką, ale ujdzie i ta. Zamówiliśmy naleśniki z jagodami i ciągle się śmiejąc, żartując zjedliśmy nasz posiłek. Wróciliśmy do domu i zakopaliśmy się w sypialni aż do rana. Nie będę opowiadać ile razy, jak i gdzie robiliśmy to. Po prostu byliśmy siebie spragnieni..

***
 Następnego dnia pomaszerowaliśmy nad Solinę. Miałam nadzieję, że spotkam pana Marka i jak się okazało, mój instynkt mnie nie zmylił. Pomachałam osobie sterującej żaglówką i po chwili mój stary przyjaciel podpłynął do nas.
- Kamila !- złapał się za głowę- jak dobrze cię widzieć kochanie !
- Panie Marku- rozłożyłam ręce- przecież obiecałam, że będę pana odwiedzać chociażby raz do roku.
- bardzo się ciesze, że mnie odwiedziliście. Cześć Aleks- podał rękę mojemu chłopakowi.
- dzień dobry panu- uśmiechnął się do niego szeroko- mozemy ?
- a pewnie dzieciaki, pewnie- zaprosił nas na pokład.- macie jakieś specjalne życzenie ?
- może pan przewiezie nas, tak jak mnie za pierwszym razem. No wie pan, jak byłam mała- poprosiłam go.
- dla ciebie Kamilko wszystko-wyszczerzył się do mnie i złapał za ster.- swoją drogą, to wiedziałem, że przyjedziecie razem. Już rok temu biło od was takie szczęście, że można zazdrościć.- powiedział do nas.
- my po przejściach, ale w końcu razem- zaśmiał się Alek.
- jakie przejścia ?! Kochani !-złapał się za głowę- Stworzeni dla siebie jesteście.
- miło nam- uśmiechnęłam się i wystawiłam twarz w stronę słońca. Poprawiłam okulary na nosie i wsłuchiwałam się w rozmowy Serba i Czarta Bieszczadzkiego, czyli pana Marka. Było mi tak bardzo dobrze, że mogłabym siedzieć tygodniami na żaglówce i słuchać opowieści i anegdot. Po 3 godzinach pływania po jeziorze Solińskim zakończyliśmy swoją przejażdżkę i nieźle zmęczeni wróciliśmy do domku. Tam mimo tego, że była 17 poszliśmy spać. Chociaż w sumie spaliśmy niewiele.


***

- mhmm- obudziły mnie pocałunki na szyi.
- dzień dobry księżniczko- zaśmiał się Aleks.
- cześć kochanie- poczochrałam jego włosy.
- śniadanie ?- zapytał podpierając się na łokciach i wlepiając swój wzrok we mnie.
- bardzo chętnie- kiwam głową- ale muszę najpierw się umyć bo wiesz- ściągnęłam usta w linijkę, a on zaśmiał się soczyście.
- wiem, wiem- mrugnął do mnie- idziemy zjeść, a potem na Wetlińską- zatarł ręce.
- serio ?- jęknęłam- będziemy tam iść, przecież możemy posiedzieć tutaj- wskazałam na naszą sypialnię.
- jeszcze rok temu to ty musiałaś mnie wołami wyciągać, a teraz ja ?
- rzeczywiście tak było- zaśmiałam się i przywołałam w głowie miłe wspomnienia.

- Alek wstawaj proszę cię- jęczałam mu nad uchem.
- kochanie zostańmy w domu- powiedział i przewrócił się na drugi bok.
- nie ma tak dobrze ! Wstawaj noo- szarpałam go za ramię.
- która godzina ?
- jest 7, dojedziemy na 9 i do domu wrócimy o 14 zobaczysz będzie fajnie noo.
- okej dobra idziemy podbijać te twoje szczyty- zaśmiał się wstając z łóżka. Ucałowałam go i sama poszłam się ubrać. Założyłam leginsy, bluzkę Alka i adidasy sięgające za kostkę co by jej nie skręcić. Wiążąc buty mój chłopak zszedł na dół.
- ty masz zamiar iść tak w góry ?- popatrzyłam na niego z politowaniem.
- a co jest ze mną źle ?- zaczął się oglądać.
- a buty ?
- przecież mają być wygodne- wzruszył ramionami.
- dobra, wygodne ale nie japonki- walnęłam się w głowę.
- dlaczego nie ?
- chcesz nogę skręcić ?
- przecież po górach chodzi się tylko pod górkę i z górki.
- dobra ale są też kamyki- załamałam się- zakładaj adidasy chociaż. - naprawdę w tym momencie w niego zwątpiłam. Po długich przygotowaniach wsiedliśmy do samochodu i skierowaliśmy się do podnóża Wetlińskiej.
- wybieramy opcję dla starych dziadków czy taką bardziej hard ?- zapytałam.
- dla dziadków- odpowiedział wysiadając z samochodu. No tak, czego mogłam się po tym leniu spodziewać. Wchodząc na szczyt ciągle jęczał, że mu się nie chce. Powoli miałam go dość ale wytrzymywałam dzielnie.

 - idź się myj, potem na śniadanie i idziemy!- zarządził.
- dobrze tato- zaśmiałam się uczyniłam tak jak mi kazał.
Po 20 minutach byłam gotowa. Zdziwiłam się, że Alek pamiętał o wygodnych butach i ubraniach bardziej w góry. Chciałam zapakować plecak  pełen jedzenia, ale mój chłopak zabrał mi go szybko i powiedział, że on to zrobi. Wzruszyłam ramionami i zawiązałam jeszcze raz porządnie buty. Wyruszyliśmy z małym opóźnieniem, za co Serb mnie skarcił.
- oj no boże- jęknęłam- wziąłeś nie te buty i mnie obcierają- szłam za ni.
- ale ty jesteś  jęczy dupa - zaśmiał się i podał rękę. Ujęłam ją i razem pokonywaliśmy drogę na szczyt. Śmialiśmy się cały czas i mimo tego, że stopy wręcz paliły mnie z bólu dawałam radę.
- nareszcie !- krzyknęłam i zaczęłam biegać po szczycie.
- wariatko uspokój się !- złapał mnie i obkręcił dookoła.
- kooocham cię !- wydarłam się - kocham cię najmocniej na świecie Aleks !- pocałowałam go.
- ja ciebie kocham też mój skarbie !- śmiałam się w głos na  te słowa, a ludzie znajdujący się z nami na szczycie uśmiechali się w naszą stronę.
- Kamila- postawił mnie na ziemi.- bo wiesz...

_______________________________

znów przepraszam, ale nie zależy to ode mnie :(
mam nadzieję, że się spodoba ! Zaległości zaraz nadrobię na waszych blogach, a tymczasem zapraszam do siebie na antkowe-lowe.blogspot.com :)

buziaki misiaki !!!!!!